Het onderstaande artikel komt uit de voorjaarseditie van het Neushoorn Magazine. Benieuwd naar meer verhalen? Bemachtig het magazine in Neushoorn, op een van de andere vele locaties in Leeuwarden of check het online magazine.
Al 35 jaar lopen deze heren rond in het Nederlandse muzieklandschap, met het nodige succes. We hebben het over de Haagse rockband Hallo Venray, die met ‘Coffee & Cake’ in 2022 hun alweer 14e plaat uit hebben gebracht. Nog altijd zijn ze een geliefde liveband en relevant in het popcircuit, ook in een tijd waarin het muzieklandschap sneller verandert dan ooit. Doorbraakalbum ‘The More I Laugh, The Hornier Due Gets!’ bracht Hallo Venray naar festivals als Pinkpop, terwijl het album ‘Where Is The Funky Party?’ misschien wel het belangrijkste voor elkaar kreeg: de band, en haar trouwe volgers, springlevend houden over de jaren. Hoog tijd om gitarist en zanger Henk Koorn eens aan de tand te voelen over het ontstaan van de plaat en het 35-jarig bestaan van de band.
Wanneer we Henk Koorn spreken in november, heeft Hallo Venray alweer een aantal shows van de huidige tour door Nederland achter de rug. Het is de tour waarmee ze de nieuwe plaat ‘Coffee & Cake’ aan het publiek voorstellen. Een plaat die gemaakt is tijdens de coronapandemie, waarin de band de tijd had om rustig aan de gang te gaan met nieuwe nummers. “Dat was heel prettig. Op deze manier konden we het laten liggen en later weer oppakken om verder te gaan. Dat heeft ervoor gezorgd dat we uit het niets, voor ons gevoel, opeens een plaat hadden gemaakt.” vertelt Koorn. Die rust is op momenten terug te horen in de plaat, die Henk zelf bestempelt als een mooie tegenhanger van het vorige, heftigere album. Henk: “Het is een goede weerspiegeling van hoe wij erin staan als band tegenwoordig. Eigenlijk is dit altijd al zo geweest, het is bijna een soort dagboek.”
In het dagboek van Hallo Venray worden herinneringen verwerkt en omgesmolten tot songs. Zo slaan de titel van de 14e plaat (Coffee & Cake) en het nummer ‘Jazz’ op de begrafenis van Louis Debij, die een vriend was van Koorn en de band. “Hij was een bekende sessiedrummer in de jaren 60 en 70. Toen waren er nog geen drumcomputers en moest alles live worden ingespeeld met orkest. Hij deed dat vaak, omdat hij een hele goede interne metronoom had. Zijn grote passie was jazz. Door hem ben ik deze muziek gaan herwaarderen.” legt Henk uit. “Het album gaat over tijd”, gaat hij verder. “De tijd verstrijkt en je leert andere dingen waarderen, die je eerder niet waardeerde misschien. Demens is altijd in die dynamiek bezig. Anders ben je dood. Toch? Als je niet meer dynamisch bent. Je oude zienswijzen moeten worden geherwaardeerd. Dat doet tijd.”
Met het verstrijken van de tijd, komt ook verandering. Na 35 jaar spelen en schrijven met Hallo Venray ziet Henk het nog altijd als een cadeau dat mensen naar de shows komen: “Onze commerciële doorbraak was natuurlijk in de jaren 90. De meeste mensen kennen ons uit die tijd, het is mooi dat zij nog altijd naar onze shows komen.” Nieuw publiek vindt echter ook haar weg naar de shows van Hallo Venray. Henk: “Dat is best bizar. Het zijn dus ook vaak de kinderen van de mensen die al naar ons luisterden. Die hebben het dan waarschijnlijk thuis al gehoord en ingeprent gekregen. Die vinden de platen ook mooi en komen dan kijken, ook al waren ze nog niet geboren toen die albums uitkwamen. Als je iets uitbrengt, dan is het vastgelegd en beschikbaar voor een hele lange tijd. Het heeft iets eeuwigs.” Aan het touren beleeft de band nog altijd veel plezier, mede omdat ze nu in grote, gelikte zalen mogen spelen. Henk: “Ik ben bijzonder blij dat we bijvoorbeeld, na 35 jaar, in Neushoorn mogen spelen. Dat is geweldig toch, dat dat kan. Dat we nog steeds gewaardeerd worden.”